Cuda natury - wspomnienia z górskich wędrówek

Podczas urlopu wędrowałam po Górach Izerskich i lasach w koło Szklarskiej Poręby. Odwiedziłam fragment  Mojej rowerowej przestrzeni i jak zwykle zachwycałam się pięknem otoczenia. Przyroda tworzy wspaniałe kompozycje, jakich człowiek na pewno nie wymyśli. Wystarczy po prostu, zwolnic tempo i dobrze rozejrzeć się, a świat pokaże prawdziwe cuda natury. Założenie, żeby zwolnić tempo czasem jest bardzo trudne, ale tego lata "niespieszenie się" wychodziło mi bardzo dobrze. Snułam się drogami i ścieżkami, i podobnie jak fotografuję detale architektury, fotografowałam "różności" zebrał się mała kolekcja, którą warto pokazać. Podczas jednego ze spacerów nie mogłam sobie odmówić wielkiej przyjemności: usiadłam na chwilę na wielkim kamieniu przy Górnym Dukcie. To była moja górska ławeczka – ławeczka marzeń. Dobry moment, aby się z nich „rozliczyć”. Wiele spełniło się i zrobiło miejsc nowym, inne jeszcze czekają. W czasie wędrówek wracały do mnie wspomnienia z różnych zakątków i związane z nimi emocje. Zbierałam te emocje rozsypane po moich górach: z czeskiej wioski Jizerki, z Jagnięcego Jaru, znad ukochanych rzek Izery, Jizerki, Kamiennej i różnych potoków, z Drogi pod Reglami oraz  ścieżek. Zbierałam je i układałam od nowa. W tej niezwykłej przestrzeni poczułam przedziwną równowagę. Takie wrażenie, że moje miejsce jest właśnie tu gdzie jestem teraz, na urlopie, ale też w codziennym życiu. Mam wszystko to, co jest dla mnie ważne, potrzebne (to słowo nie do końca mi pasuje, ale nie znalazłam lepszego). Radość równoważy się ze smutkiem, spokój z niepokojem. Ta harmonia, wiąże się też z przekonaniem, że nic nie jest przypadkowe. Życie to nie jest seria przedziwnych niewytłumaczalnych zdarzeń. Jakby to powiedziała koleżanka Basia: "życie to ubranie skrojone na miarę". Fakt, że życie ciągle zmienia się, tak jak przyroda w różnych porach roku, ale te zmiany mają swój sens i rytm. Wszystko jest dobrze poukładane. Trzeba tylko wsłuchać się, przypatrzeć i zaakceptować, że jest dokładnie to, co ma być. I to jest piękne, tak jak cuda natury -  czasem niepozorne, niezauważalne.

Obrazek tytułowy: "Cuda natury - stary i młody" akwarela, sierpień 2018