Moja przestrzeń: Café Slavia – niezmienna od lat i gościnna nie tylko dla artystów.

czwartek, 27 października 2016

Café Slavia – niezmienna od lat i gościnna nie tylko dla artystów.

Kawiarnię Café Slavia znalazłyśmy z Olą kilka lat temu. Była po prostu po drodze, podczas naszej pierwszej wycieczki do Pragi. W tym roku wybrałyśmy się do niej specjalnie i postanowiłyśmy, że będzie ona stałym punktem naszych wycieczek. Podobał mi się jej wystrój pełen spokoju i harmonii. Nie było tam zbędnych przedmiotów, ogromna przestrzeń i na dodatek marmury na ścianach, i stoliki z marmurowym blatami. Dotykałam je ręką by sprawdzić, czy są prawdziwe. Wspaniale czułam się w tym otoczeniu. Ciekawa jestem gdzie w Polsce mogłabym znaleźć takie miejsce? Od początku czułam, że to nie jest zwyczajna kawiarnia, przyglądałam się wnętrzu i miałam wrażenie, że tam czas się zatrzymał. W tej pięknej przestrzeni mogłyśmy z Olą chwilę odpocząć od zgiełku dużego miasta i może też od nadmiaru wrażeń, bogactwa zabytków, które oglądałyśmy. Niedawno, kilka tygodni po powrocie z Pragi, gdy przygotowywałam się do opracowania tego wpisu na blogu, przeczytałam historię kawiarni. Prosta notatka w Wikipedii wprawia mnie w mały szok. Okazało się, że piłyśmy kawę w pałacu. To nic, że stał on w centrum wielkiego miasta, na skrzyżowaniu dwóch ulic i zamiast pięknego parku miał tory tramwajowe. Café Slavia została otwarta już w 1884 roku w Pałacu Leżańskich. Jej wystrój nie zmieniał się od 1930, kiedy to jej wnętrze urządzono w stylu Art déco. Niezwykli i znani ludzie zaglądali do tej kawiarni. Może właśnie przy naszym stoliku zasiadał kompozytor Bedřich Smetana, czy poeta Jaroslav Seifert, a może Vaclav Havel, za czasów komunizmu, gdy był dysydentem. Zastanawiam się też czy kosztowali tak niezwykłe napoje jak lemoniada z mniszka lekarskiego czy szakłaku. Doskonałe w upalny wrześniowy dzień.

W Pałacu Leżańskich mieści się też Wydział Filmowy i Telewizyjny Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze. Zerknęłyśmy na korytarz tej uczelni.