Moja przestrzeń: Książę, obrazy Sylwii Gromackiej-Staśko i Chopin w Sali Kryształowej Pałacu w Zaborze

wtorek, 19 listopada 2019

Książę, obrazy Sylwii Gromackiej-Staśko i Chopin w Sali Kryształowej Pałacu w Zaborze

Franz Friedrich Prinz von Preussen i Sylwia Gromacka-Staśko

Kilka dni temu po raz kolejny podziwiałam przepiękną Salę Kryształową Pałacu w Zaborze. Brałam udział w niezwykłym wydarzeniu - koncercie charytatywnym na rzecz szpitala mieszczącego się w zabytkowej rezydencji. Gościem honorowym tego wydarzenia był Franz Friedrich Prinz von Preussen wnuk Herminy von Reuss ostatniej właścicielki pałacu. Spotkanie rozpoczęła część oficjalna. Dyrektor Andrzej Żywień podziękował Księciu za wsparcie szpitala. Podarował obraz Sylwii Gromackiej-Staśko. Wicemarszałek Łukasz Porycki wręczył Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Lubuskiego, przyznaną przez Sejmik. Potem rozpoczęła się prawdziwa uczta dźwięków i kolorów. Młodziutki Kacper Łyczkowski wprowadził wszystkich w świat muzyki fortepianowej J.S. Bacha, Mozarta i Chopina. Po nim wystąpiła Shizuka Okumura, utytułowana japońska pianistka mieszkająca od kilku lat w Polsce. Zaprezentowała utwór japońskiego kompozytora Kozaburo Hirai. A po chwili w Sali Kryształowej ponownie zagościły utwory F. Chopina. Patrzyłam jak zahipnotyzowana na ręce pianistki wędrujące po klawiaturze raz dynamicznie tak, że trudno było za nimi nadążyć, a po chwili lekko i spokojnie. Niesamowita energia, a jednocześnie niezwykła delikatność. Przyglądałam się wnukowi ostatniej właścicielki zasłuchanemu w te przepiękne dźwięki. Dobrze, że są chwile, które łączą przeszłość i teraźniejszość. Miałam wrażenie, że muzyka fortepianu opowiada wielowiekową historię pałacu i ożywia świat zaklęty w misternej rokokowej w sztukaterii Sali Kryształowej. Putta umieszczone na suficie, trzymające instrumenty przyłączały się do koncertu i wtórowały pianistce. Rośliny zdobiące salę rozrastały się i rozkwitały białymi pąkami. Po chwili dźwięki pobiegły do sali obok, gdzie była wystawa obrazów Sylwii Gromackiej-Staśko. Co tam się działo?! Po jednej stronie wędrował wielobarwny, winobraniowy korowód. Po drugiej rosły niezwykłe drzewa, a domki wesoło tańczyły na płótnach. Ciekawy kontrast, perłowa biel Sali Kryształowej, a obok cała feeria kolorów. U Sylwii nie ma czystych barw, jej płótna cieszą oczy mnóstwem odcieni. Po chwili przestrzeń pomiędzy sztalugami wypełnili ludzie wychodzący z koncertu. Na końcu wyszedł Książę. Przez moment stał w drzwiach i obserwował zebranych. Franz Friedrich Prinz von Preussen z dużą otwartością przyłączył się do podziwiających obrazy. Uważnie oglądał prace Sylwii. Dwa lata temu poznał styl artystki. Teraz znalazł czas na dłuższą rozmowę. Wygląda na to, że potomek właścicieli pałacu i malarka, wielka miłośniczka regionu i znaleźli jakiś wspólny temat. Przy okazji jeden z kolorowych aniołów artystki pofrunął do Księcia, niech go chroni.

Mrok otulił świat za oknem. Oświetlony pałac wyglądał bajecznie. Wszyscy powoli rozchodzili się. W Sali Kryształowej pozostał czarny fortepian i dźwięki kolędy- niespodzianki, którą skomponował dyrektor Andrzej Żywień i obdarował nią swoich gości.

„A czas płynąc poprzez ciszę

Przystanął zdumiony.

Bóg jest w niebie, Bóg na ziemi

Świat będzie zbawiony”