Budniki – magia gór

Mapa umieszczona na tablicy informacyjnej pod wiatą w Budnikach

Kilka tygodni temu pisałam na blogu o mojej wakacyjnej wycieczce do Budnik: o Ponurej Kaskadzie i o ławeczce nad osadą. Pamiętam, że ta ławeczka działała bardzo rozleniwiająco i trudno było z niej wstać, oderwać oczy od pięknego widoku. Ale w końcu przyszła pora ruszyć się. Wędrowałam szlakiem Miłośników Budnik dookoła nieistniejącej osady. Byłam bardzo ciekawa co jeszcze zobaczę po drodze. Weszłam na zielony szlak ... i mocno zdziwiłam się. Byłam tu w 2005 roku i nie pamiętam żeby było tak stromo! Na szczęście teraz schodziłam, więc powolutku i ostrożnie stawiałam kroki. Zawzięcie fotografowałam drzewa i ślady dawnych zabudowań. Czytałam tablice informacyjne. Niesamowite, kiedyś była tu szkoła, schroniska z gospodami. Dotarłam do wiaty postawionej w pobliżu potoku Malina w centrum Budnik. Rozsiadłam się wygodnie i coś mnie zaniepokoiło. Kobieta, która siedziała na ławeczce bliżej potoku położyła się i zasnęła. Pan z plecakiem też przysnął na innej ławeczce. Czy to właśnie tak działa magia gór? Wszystkich zmorzył jakiś dziwny sen. Tylko mały chłopiec biegał w strumieniu i budował tamy na wodzie. Czytałam legendę o Wołogórze, duchu opiekującym się tym terenem. Był pomocny ludziom, ale może też i dowcipny. Przy okazji zapytam miłośników okolic Karpacza i Kowar, czy  ten dziwny sen to sprawka Wologóra. Nie posiedziałam zbyt długo pod wiatą. Przeszłam szybciutko przez Malinę i już trochę spokojniejsza ruszyłam zielonym szlakiem do Karpacza. 

Więcej informacji o tym niezwykłym miejscu na stronie Budnik