Ławeczka przy skrzyżowaniu - moja urodzinowa

Stoi tuż przy skrzyżowaniu ulic. Widok na przejeżdżające samochody nie należy do najciekawszych ale gdy spojrzy się naprzeciwko, to rośnie tam ogromny i piękny dąb. Przyglądam się tej ławce od kilku miesięcy, nie wiem kto i dlaczego ją postawił właśnie przy tym skrzyżowaniu. Niedawno pomyślałam, że będzie to doskonała stylowa ławeczka na moje pięćdziesiąte urodziny.

Często mam wrażenie, że stoję przed takim dużym skrzyżowaniem i zastanawiam się, który kierunek wybrać. Dobrze, że jest ławeczka. Mogę więc przysiąść na chwilkę i zastanowić się.

Moi drodzy Czytelnicy, jeżeli kiedykolwiek będziecie na rozstaju dróg to życzę Wam, aby było to miejsce podobne właśnie do „mojego” skrzyżowania. Ono jest niezwykłe: którąkolwiek drogę wybiorę, zawsze będzie to dobry wybór. Gdy pójdę prosto znajdę się w tętniącym życiem centrum miasta. Są tam piękne domy, sklepy i sympatyczne lokale, gdzie można spotkać się z przyjaciółmi i znajomymi. W prawo to również droga do centrum miasta, ale trochę okrężna. Gdy wyruszę w lewo, po chwili będę w Parku Piastowskim, a nieco dalej w pięknym lesie otaczającym Zieloną Górę. W Moim Lesie, pełnym przepięknych miejsc opisanych na blogu. Często słyszę, że nie powinnam oglądać się za siebie, cofać się, ale na tym „moim” przedziwnym skrzyżowaniu jest akurat tak, że  za plecami  jest droga do domu, to powrót do rodzinnego domu, do pięknych wspomnień z dzieciństwa. Dobrze usiąść na ławeczce przy takim rozstaju gdzie wszystkie drogi prowadzą w dobrym kierunku.