Uśmiech Gagarina - mozaika na ścianie Auli Uniwersytetu Zielonogórskiego

Nowoczesna architektura i wystrój zakradają się wszędzie zakrywając powoli coś, co było przestrzenią charakterystyczną dla  drugiej połowy XX wieku. Już jakiś czas temu zaczęłam wyszukiwać pozostałości tamtej architektury. Niektóre są jeszcze zbyt młode, żeby uznać je za zabytek, albo mało znaczące, o niskiej wartości. Ale czy na pewno? W Zielonej Górze jest kilka takich pamiątek. Jedna z nich znajduje się na zachodniej ścianie Auli Uniwersytetu Zielonogórskiego przy ul. Podgórnej. Jest to mozaika, która powstała na początku lat siedemdziesiątych XX wieku, gdy Aula należała do Wyższej Szkoły Inżynierskiej im. Jurija Gagarina. Wielobarwne dzieło, wykonane z ogromnej ilości płytek, przedstawia układ heliocentryczny i portret Gagarina. Zaprojektował je w 1969 roku Witold Cichacz, a wykonał Henryk Krakowiak – artysta, którego miałam zaszczyt poznać i gościć na moim spotkaniu autorskim w Świdnicy k. Zielonej Góry. Przyjrzałam się tej mozaice podczas jednego ze spacerów. Gdy podeszłam bliżej, aby zrobić dokładniejsze zdjęcia zauważyłam, że Gagarin uśmiecha się. Wcale mnie to nie zdziwiło. Gdy łażę po różnych zakamarkach i robię zdjęcia do wpisów, często mam wrażenie, że wszystko uśmiecha się do mnie. Drzewa, ruiny, kamienie, góry i pagórki – więc dlaczego nie miałby uśmiechać się Gagarin z mozaiki.

Pamiątka z XX wieku jest bardzo zniszczona i rozpoczęły się dyskusje czy zachować ją, czy może zmienić elewację budynku. Szkoda byłoby gdyby zniknęła.