Pałac w Bojadłach - wędrówka w przeszłość i w przyszłość

Po dwóch latach wróciłam do Pałacu w Bojadłach. Spełniło się jedno z moich marzeń i zabytek otworzył swoje drzwi dla zwiedzających. Dowiedziałam się, że do pałacu będzie można przyjeżdżać przez całe wakacje. Z pieniędzy zebranych podczas tej akcji zostanie wykonana renowacja drzwi wejściowych rezydencji.

Gdy tylko weszłam na teren pałacu, „rzuciłam się” z Nikosiem na sztukaterie zdobiące fasadę budynku. Najpiękniejsze były nad drzwiami wejściowymi i na całej elewacji południowej, skromniejsze zdobiły pozostałe okna. Wreszcie mogłam popatrzeć z bliska na te przepiękne rokokowe detale! Dowiedziałam się, że według ostatnich badań wykonanie ozdób na elewacji przypisuje się Dominikowi Merckowi twórcy sztukaterii w opactwie w Henrykowie, ale też w Pałacu Sanssouci w Poczdamie. Co oznacza, że Pałac w Bojadłach jest niewątpliwie ważną rezydencją, przykładem pięknej architektury.

Później grzecznie powędrowałam za przewodniczką, którą była Anetą Kamińską, prezes Fundacji Pałac Bojadła. Podczas spaceru poznałam historię pałacu i przeznaczenie poszczególnych pomieszczeń w minionych latach. Mogłam więc przenieść się na chwilę w przeszłość, ale też sięgnąć wyobraźnią do przyszłości, bo usłyszałam o planach dotyczących rezydencji. Właściciel pałacu Arkadiusz Michoński zakłada, że w zabytku będą zrealizowane różne edukacyjne i kulturalne projekty. 

Przewodniczka pokazała kopię starej ryciny Friedricha Bernharda Wernera ukazującej pałac i jego otoczenie w XVIII wieku. Zwróciła uwagę na symetrię. Rezydencja, dwie kordegardy z pięknymi wieżami zegarowymi, układ alejek w parku, a także fragmenty zabudowy Bojadeł miały kiedyś symetryczne ułożenie. Pozostało to do dnia dzisiejszego. Nawet w parku zachowały się graby wyznaczające kiedyś aleje parkowe. Tak, to była moja tańcząca alejka. Drzewa, rosnące po obu stronach ścieżki, przez lata nie były pielęgnowane i za bardzo wyrosły. Stały trochę rozwichrzone i niesforne.

Niewiele zostało z dawnego wystroju pałacowego wnętrza. Zwróciłam uwagę na piękne posadzki i na kominek w pomieszczeniu na parterze, bogato zdobiony rokokowymi sztukateriami. Na piętrze przetrwały dwa inne kominki, postawione później, prawdopodobnie w czasie przebudowy pałacu przez jednego z właścicieli.

W pałacu dominowała symetria, o której wspominała przewodniczka. Można było ją dostrzec w ułożeniu korytarzy, pomieszczeń i klatki schodowej, ozdobionej na piętrze balustradą. Ponadto we wszystkich salach widoczne były fasety, zdobiące górną część ścian, wprowadzało to element powtarzalności. Pałac, chociaż był pozbawiony dawnych dekoracji i umeblowania, robił niesamowite wrażenie. Miał w sobie coś tajemniczego. Stare mury skrywały dawne malowidła. Spod wielu warstw odsłonięto ich niewielkie fragmenty.  Na pewno jest jeszcze coś, co może za kilka lat zostanie odkryte i wyeksponowane. Symetria i powtarzalność sprawiały, że czułam w tym miejscu  harmonię. Pani Aneta na co dzień mieszka w pałacu. Podczas naszej wędrówki w przeszłości i przyszłość rezydencji padło wiele pytań, ale nie zapytałam o najważniejsze - jaki duch pomieszkuje w pałacowych zakamarkach. Czy jest poczciwy czy złośliwy? Mam nadzieję, że może jeszcze raz będę miała okazję odwiedzić to piękne miejsce i dowiem się.

Więcej informacji o pałacu na stronach: Pałace i Parki Środkowego Nadodrza  i 

 Fundacja Pałac Bojadła

Pałac można zwiedzać od środy do niedzieli o pełnych godzinach  od 10.00 do 17.00 

Kontakt telefoniczny:  664 800 342