Nienazwana okolica - Las Piastowski w Zielonej Górze

W nowym roku zachciało mi się urozmaicenia i zeszłam z drogi, którą zwykle chodzę na spacer z kijkami. Wdrapałam się na niewielkie wzniesienie i ucieszyłam się, bo na sąsiednim pagórku zobaczyłam altankę. Śmiałam się, że to nagroda za trud wspinaczki. Ale w sumie ta skromna drewniana budowla nie była żadnym wielkim odkryciem. Podobna stała tam w czasach, gdy byłam duuużo młodsza.  Z altanki miałam piękny widok, więc uważnie przyglądałam się okolicy. Niedaleko były dwie polanki z miejscami na ogniska i małymi placami zabaw dla dzieci. Zachwyciły mnie pagórki rozsiane dookoła, piękny malowniczy teren. W pewnym momencie uświadomiłam sobie, że to wszystko nie jest takie bezimienne. Altanka i wzniesienia nie mają swoich własnych nazw. Widzę, że mam ogromne zaległości w eksploracji swojego lasu. 

Wracałam z mocnym postanowieniem poprawy i dosłownie oniemiałam – to u mnie od jakiegoś czasu częsty objaw związany z dalszymi lub bliższymi wycieczkami. Schodziłam z Nienazwanej górki (przy okazji chociaż ona dostała swoje imię) i zobaczyłam piękne Seledynowe drzewo. W lesie jest sporo drzew porośniętych porostem, który zabarwia je na delikatny seledynowy kolor. Jednak ten dąb zachwycił mnie szczególnie. Tak mi się wydaje że to był dąb. Wrócę i sprawdzę a przy okazji zrobię mu więcej zdjęć, bo zasługuje na osobny wpis w Mojej przestrzeni.