niedziela, 30 grudnia 2018

Ławeczka na początku drogi




Podczas moich wędrówek często bywa tak, że ciekawe miejsca ukazują się stopniowo. Tak też było podczas jesiennych wycieczek po Karkonoszach. Szłam po raz drugi z Pensjonatu "MONALI" w Karpaczu w stronę zielonego szlaku Tabacznej Ścieżki i dopiero wtedy, tuż za budynkami, zauważyłam ławeczkę. Postanowiłam dołączyć ją do całej kolekcji stylowych ławeczek na blogu. Była bardzo zwyczajna tak jak wiele rzeczy, którymi zachwycam się, ale kusiła, aby na niej posiedzieć. Takie lenistwo, na początku drogi?  A może rozgoszczę się na dłużej i nigdzie nie pójdę? Usiadłam na chwilę i rozglądałam się dookoła.  Przy ławce zauważyłam spory kamień z niemieckim napisem Erbaut 1935. To dopiero ciekawe znalezisko! Co oznaczał ten napis? Przygotowując tę opowieść poszukałam informacji w internecie, znalazłam tam inne, podobne kamienie. Najprawdopodobniej na tym była data powstania... No właśnie czego, może drogi? Skalne Osiedle, przez które szłam, nie było chyba aż tak stare, więc ta data była dla mnie zaskoczeniem. Ciekawe, o którą z przecinających się w tym miejscu dróg chodziło?  A może nie o drogę? Oj dużo pytań jak na jedną skromną ławeczkę. Było w tej przestrzeni jeszcze coś, równie zwyczajne, tak jak ławeczka. Stał przy niej kosz na śmieci. Wydawało mi się, że nie pasuje do tej opowieści i wycięłam go z tytułowego zdjęcia, a jednak był bardzo przydatny. Można w nim zostawić wszystkie śmieci, nie zabierać ich na wędrówkę. Z ławki widziałam fragment drogi, którą miałam iść. Była wąską, prowadziła trochę pod górkę i chowała się gdzieś za młodymi drzewami, nie zapowiadała się komfortowo. Zaczęłam zastanawiać się nad ścieżkami, którymi podążam w moim życiu. Chociaż mam już kilkadziesiąt lat myślę, że jestem na początku swojej drogi. Idę nią już jakiś czas, a może to droga sama mnie prowadzi. Teraz tylko przysiadłam na chwilkę i patrzę na nią z dystansu. Chcę  iść własnym tempem, uważnie przyglądając się wszystkiemu. Chcę słyszeć własne myśli, różne dźwięki i słowa innych ludzi. Moja droga często splata się z ich ścieżkami. Dobrze jest razem wędrować.
Rozpoczyna się Nowy Rok, pora więc wstać z ławeczki i wyruszyć z wiarą i nadzieją. 






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz