Silna Brzoza z Jizerki i inne przydrożne piękności

Przydrożne drzewa są niepozorne i czasem wręcz niezauważalne. Najczęściej przyglądamy się okazom pomnikowym i różnym parkowym pięknościom. Te zwyczajne, rosnące przy drogach, po prostu mijamy gnając gdzieś przed siebie.

W czasie urlopu chodziłam po Górach Izerskich, Karkonoszach i jak zwykle oglądałam drzewa, tym razem podziwiałam te skromniejsze, a czasem to co z nich pozostało.

Zafascynowana książką Petera Wohllebena "Sekretne życie drzew" przypatrywałam się im nieco uważniej. Przewrócone drzewo, pozostawione tam gdzie upadło powoli zmieniało się w próchno. Inne, skaleczone przez jakąś maszynę „płakało” kroplami żywicy. Znalazłam też buk, który przytulał się do świerka. Już wiem, że to wcale nie z sympatii. Buk nie jest wcale taki milusi. Jego korzenie wrastają w każdą szczelinę między korzeniami świerka, wysysają wodę i składniki odżywcze, a  pień  szybko wyrasta ponad inne drzewa i zabiera im życiodajne słoneczne światło. Za kilkadziesiąt lat okaże się, kto przetrwa buk czy świerk. Natura rządzi się swoimi prawami, nawet w miejscach mocno przekształconych przez człowieka.

Te wszystkie przydrożne okazy towarzyszyły mi w wędrówce, ale stały jakby w bezruchu, wrośnięte korzeniami w ziemię. Im mocniej, tym dla nich lepiej. Patrzyłam, jak tańczą na wietrze i pomyślałam jak silne muszą być ich korzenie, żeby utrzymać całą koronę podczas większej wichury. Pozorny bezruch, wrastanie w glebę i wyrastanie ku górze to ich cale życie. 

Zastanawiałam się, które z drzew rosnących przy górskich szlakach, najbardziej oczarowało mnie i wzruszyło. Była to brzoza rosnąca niedaleko Chaty Pešákovny w Jizerce. Miała piękną, wyjątkowo białą korę. Brzozy rzadko przykuwają moją uwagę, no właśnie są takie niepozorne i zwyczajne. Gdy patrzyłam na tę z Jizerki wydawała mi się krucha i delikatna. A przecież drzewo, które wyrosło w górach musi być silne i wytrzymałe na zmienne warunki pogody. Silna Brzoza jest pierwszym drzewem, które będzie miało swój akwarelowy portret. Mam nadzieję, że inni moi ulubieńcy też doczekają się swoich podobizn.