Wrocław po drodze - domy z czasów PRL-u.

Przez kilka lat odwiedzałam regularnie Wrocław i jadąc przez miasto autobusami, wpatrywałam się uważnie w to, co mijałam po drodze. Tak się jakoś złożyło, że trasa linii 145 i 146 prowadziła koło niezwykłych obiektów. Jak się pewnie domyślacie, czytając tytuł wpisu i patrząc na tytułowe zdjęcie, nie były to piękne kamienice, wille czy parki. Moją uwagę przykuły domy zbudowane w czasach PRL-u, teraz zaniedbane i niepozorne. Ale gdy poczytałam o nich, okazało się, że nie są to zwykłe bloki dostawione w starszej części miasta. Jeden z nich stojący przy ulicy Kołłątaja nazywany mezonetowcem (od francuskiego słowa maisonette - mieszkanie dwupoziomowe) był pierwszym w Polsce budynkiem z mieszkaniami dwukondygnacyjnymi. Charakteryzuje się również tym, że nie ma wewnątrz korytarzy, a do mieszkań wchodzi się z galerii wybudowanych wzdłuż całego bloku. Mezonetowiec powstał w latach 1958-1960 i zaprojektował go zespół architektów: Jadwiga Grabowska-Hawrylak, Edmund Frąckiewicz, Maria i Igor Tawryczewscy. Z tej ekipy Jadwiga Grabowska-Hawrylak zasługuje na szczególną uwagę, wspomnę jeszcze o niej przy okazji innych projektów architektury Wrocławia, które podziwiałam z okien autobusów linii 145 i 146. Przez wiele lat ten unikatowy i pierwszy w Polsce dom był bardzo zaniedbany. Cieszą mnie pojawiające się w mediach informacje o planach remontowych. Cieawych szczegółów dotyczących budowy tego domu odsyłam do artykułu Filpa Springera.

Drugim interesującym budynkiem, który mijałam po drodze, był modernistyczny trzonolinowiec stojący na rogu ulic Tadeusza Kościuszki i Dworcowej. Zawiłości techniczne i niezwykłość tego projektu doskonale opisano na stronie bryła.pl. Co mnie szczególnie zaintrygowało to fakt, że dom ten był eksperymentem architektonicznym na skalę światową. Zbudowano go w latach 1961-1967 według projektu Andrzeja Skorupy i Jacka Burzyńskiego. Znajdujące się w nim mieszkania, miały ogrzewanie podłogowe i były bardziej przeszklone w porównaniu z innymi w typowym budownictwie tamtych czasów. Przeczytałam również, we wspomnianym artykule, że sama budowa dostarczała przechodniom wiele niezwykłych wrażeń, bo budynek powstawał odwrotnie niż zwykle buduję się domy, naprawdę warto o tym poczytać! Trzonolinowiec został przebudowany w 1974 roku i do dzisiaj mieszkają w nim lokatorzy.

Dobrze czasem uważniej przyjrzeć się temu co mijamy po drodze. We Wrocławiu znalazłam jeszcze kilka ciekawostek, o których na pewno napiszę.